38 vikur í dag!

Og þá hefst biðin fyrir alvöru, eða þannig séð. Mér finnst samt það sem að liðið er af ágúst hafa flogið hjá, svo að ég er ekkert farin að bíða, bíða. Óneitanlega hlakkar okkur öllum til að fá litla krúttið í heiminn, hvenær sem það verður. Ég vona samt innilega að ég nái að vera með í því að starta skólagöngu Sumarrósar í næstu viku því að ég veit ekki hvor er meira spennt fyrir því, ég eða hún :o) Og mig virkilega, virkilega langar að vera með í því ferli öllu saman. Ef þannig fer að við Mio verðum akkúrat uppá fæðingardeild daginn sem að skólagangan hefst, þá tekur pabbi hennar að sjálfsögðu við og gerir þetta því að við eigum hvort eð er bæði eftir að vera þarna með henni og koma henni af stað í þetta…… Vá… þetta er ekkert smá spennandi!

Fór í skoðun í dag og allt lítur vel út. Blóðþrýstingurinn fer meira að segja örlítið hækkandi. Er ennþá með lágþrýsting, en hærri en vanalega, sem að er gott. Og ljósan mín var eitthvað óviss hvort að barnið væri í höfuðstöðu eða sitjandi, svo að hún fór fram og náði í sónartækið og jú jú, barnið snýr rétt og er vel skorðað, bara í startholunum ef að svo má segja. Greyið Mio að hafa ekki komist með í skoðun í dag, því að hann missti af þessum óvænta sónar. Reyndar var bara höfuðið skoðað í örskotsstund, en það er sama, þetta var samt yndislegt. Hann ætlar bara að reyna að gráta út annað “innlit” þegar við förum aftur í skoðun eftir viku.